می کند. سِر آرلان یک شوالیه ی نجیب زاده ی شیک نبود، بلکه یک شوالیه ی پرچین، یا به عبارت دیگر، یک شوالیه ی خانه به دوش یا دوره گرد بود؛ علتِ نام گذاریِ شوالیه های پرچین به خاطر این است که بیشتر ثروتِ دنیوی آ ن ها به بازوها و اسب هایشان خلاصه می شود، و آن ها معمولاً باید در فضای باز و اغلبِ در زیرِ پرچین بخوابند. شوالیه های خانه به دوش حکم مزدورانی را دارند که بی وقفه از مکانی به مکانی دیگر سفر می ...