مخور (حافظ غزل 255) و اقتباس مثل: از سر شب تا سحر بر آن رخ چون آفتاب / برفشاندم زلف او حتی توٰارت بالحجاب ؛ سورۀ ص، آیۀ 32) (2 سوره قصص، آیه 31 (3 سوره طه، آیه 43 (4 سوره اعراف، آیه 107 (5 سوره طه، آیه 68و69 (6 سوره شعراء، آیه 63 (7 سوره بقره، آیه 60 (8 سوره قصص، آیه 31 (9 سوره طه، آیه 69 (10 سوره ...
و بخشی ازآنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما هم تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم و به زودی خدا آنان را ازآنچه می کرده اند خبر می دهد. درباره این آیه بعضی از مفسران با توجه به (حظا مما ذکروا به) از حضرت امام صادق (علیه السلام) نقل کرده اند که فرمود: اما انهم سیذکرون ذلک الحظ مع القائم منا عصابه منهم را اشاره می کنند که درباره بهره بردن اصحاب عام یعنی همان مؤمنان صالح که از ...
... بپردازند. در حقیقت، عنوان مظلوم و مستضعف مجوزی است تا مورد حمایت افراد مسلمان و نظام اسلامی قرار گیرد. بنابراین، دین و مذهب و رنگ و نژاد و جغرافیا و جنسیت و مانند آنها موجب نمی شود تا ترک حمایتی از سوی مسلمانان و نظام اسلامی انجام گیرد. 1. بقره، آیه 279. 2. سیاح، احمد، فرهنگ جامع، تهران، کتابفروشی اسلام، ج.3 و 4، ص55. 3. ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج.4، ص.186 ...
؛ لذا ابتدا فهم و هدف خود را از آن، توضیح می دهم. من اخلاق را به همان معنایی که در کتب حوزوی است، معنا می کنم؛ یعنی آن را همان خصلت های درونی می دانم که به مرور زمان در انسان، شکل می گیرد و منشأ افعال خوب یا بد می شود. ممکن است امروزه در بحث های دانشگاهی، مثل اخلاق و فلسفه اخلاق، تعاریف دیگری از آن ارائه گردد، ولی منظور من همان است و با همان تعریف و توضیح، آن را دنبال می کنم. نکته دوم ...
امانت را به دست صاحبمان بدهیم! این چیز محالی نیست؛ ما نشد، دیگری! خب چرا ما نباشیم؟! چرا ما طوری نباشیم که این را به دست صاحب اصلی اش بدهیم؟! این نه محال است نه ما بی لیاقت هستیم؛ بالاخره ما فرزند همین حوزه هستیم؛ این را بالاخره دور ندانید! بالاخره کاری باشد که انسان در پیشگاه وجود مبارک حضرت _ان شاء الله_ روسفید باشد. [1]. سوره بقره، آیه 152. [2]. سوره آل عمران، آیه 31. ...
فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. به جان پیر خرابات و حق صحبت او که نیست در سر من جز هوای خدمت او بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است بیار باده که مستظهرم به ...
خانه
