او کجا و من کجا!

شوشان بیژن ایروانی : پرده ی اول: دی ماه بود. در مسیر دبیرستان، پشت فرمان، به دانش آموزی فکر می کردم که از اول سال تحصیلی، جان به لبم کرده بود. بدون کتاب و دفتر و خودکار به کلاس می آمد. آشفته و پراکنده بود و کاری جز بر هم زدن نظم کلاس نداشت. کاسه ی صبرم لبریز شده بود. به هیچ صراطی مستقیم نبود ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)