سایر منابع:
سایر خبرها
دو سناریوی دولت روحانی مقابل آمریکا/ پشت پرده تصمیم گیری های ترامپ
نتیجه سکوت، انفعال و سیاست لبخند دولت در برابر زیادی خواهی ها و تهدیدات استکباری آمریکا است.اگر دولت در مذاکرات هسته ای از خطوط قرمزِ ترسیمی رهبری عدول و عبور نمی کرد و متن تحمیلی آمریکا را نمی پذیرفت و به اذعان وزیرامورخارجه به آمریکایی ها اعتماد نمی کرد و بعد از برجام محکم در برابر بدعهدی های آمریکا می ایستاد و واکنش نشان می داد، قطعاً دولت ترامپ دست به چنین گستاخی هایی نمی زد. اینکه وقتی ترامپ ...
مرحوم دولابی: هلوع نایب ما سر سفره حضرت سلیمان
قورت هم زد و دیگ و دیگ بر و اثاث و فرش و... را خورد. حضرت سلیمان زرنگی کرد و خود را به سجده انداخت. خداوند هم، رزق هرکس را به او داد و سر و صدا خوابید و آبروی حضرت سلیمان محفوظ ماند. ولی مگر هلوع او را رها کرد؟ گفت شما که چیزی نداشتی چرا میهمان دعوت کردی؟! این هلوع است. هلوع خیلی معرکه است. تمام ریزه کاری های خلقت در دست هلوع هست و او با همه آنها هم غذاست، کما اینکه غذای همه را خورد. غذای ...
هفتمین روز جشنواره فیلم فجر با چاشنی قهر و دعوا
اصلی مرکز همایش های برج میلاد، بعضی صحنه ها با خنده و کف زدن های معناداری که گاهی در سالن رسانه ها اتفاق می افتد همراه بود و به همین دلیل شنیده شد که در صورت زیاد بودن واکنش های منفی تماشاگران،مسعود کیمیایی در نشست خبری شرکت نخواهد کرد. اما نه تنها این جلسه برگزار شد بلکه حدود سه برابر دیگر نشست ها زمان برد و تا حدود ساعت دو و نیم بامداد ادامه داشت. *این نشست که در بیشتر اوقات با سکوت ...
پوران درخشنده: سقف خانه هایمان را دریابیم
...: متاسفانه 90 درصد از جامعه در چنین شرایطی یعنی طلاق عاطفی زندگی می کنند و این افراد شامل زن و شوهرهایی که سالهاست با هم زندگی می کنند و یا کسانی که پس از دو هفته زندگی مشترک قصد جدا شدن از همدیگر را دارند است. وی اضافه کرد: چنین شرایطی را بحرانی می دانم که تمام آسیب ها و ناهنجاری ها را زیر فرش پنهان کرده و فکر نمی کنیم روزی این آسیب ها ما را سرنگون خواهد کرد. ** حرمت خانواده را ...
بهنوش طباطبایی روی فرش قرمز +عکس
بهنوش طباطبایی با فیلم زیر سقف دودی در جشنواره فیلم فجر
جنگ با ستون پنجم این بار در جشنواره سی وپنجم
مخاطب ندارد وضعیتی منفعل در حوزه تاریخ معاصر داشته است. آنقدر که برخی ها هنوز باور نمی کنند سینمای سیاسی و تاریخی می تواند مخاطب را به سالن های سینما بکشاند. تشویق های ممتد تماشاگران از طیف های مختلف فکری در سالن برج میلاد در شب اکران ماجرای نیمروز که شلوغ ترین شب جشنواره بود، شاهدی بر این مدعاست. ماجرای نیمروز که ماجرای نفوذ و ضربه هایی است که از این ناحیه به کشور وارد شده است، قصه ای ...
سرخط ...
، ارائه چشم اندازی تسهیل شده از آینده خیلی اهمیت دارد. نکته سوم: پافشاری نکنید؛ از منطق تیشه استفاده کنید. منطق تیشه ، گویای یک روند رفت و برگشتی است. اگر فرهاد، تیشه را بر سنگ فشار می داد، سال های سال هم می گذشت، سنگی گشوده نمی شد. ولی او توانی وارد می کرد، سپس رها می نمود، دوباره خیز بر می داشت و ضربه می زد، سپس رها می کرد... . با پافشاری و اعمال فشار بی وقفه، معمولاً دیوارهای سخت تغییر باز ...
نقاط کور مدیریت بحران
نهادی مشابه این نام). ساختمان های موجود از نظر رسیدگی ها و ارزیابی ها رها شده و انجام هر کاری در داخل آنها مجاز است، عدم رسیدگی و بازرسی ها در تجهیزات الکتریکی، موتورخانه، سیستم هشدار و اطفای حریق، وضعیت آسیب پذیری لرزه ای، دستکاری در اجزای سازه ای و... موجب شده در برخی از ساختمان ها و به ویژه در تعدادی از سازه های تجاری مشابه برج پلاسکو، با وضعیت اسفناک و بس تهدید آمیزی مواجه شویم. برای کنترل و نظارت ...
درخت حیات متحول می شود
(Choanoflagellates) هستند در حالی که پیش تر دانشمندان بر این باور بودند که اکثر حیوانات با ارگانیسم های چندسلولی قرابت دارند. علاوه بر این، مطالعات نشان می دهد که جلبک های بزرگی که در خارج از سواحل کالیفرنیا و در جنگل های زیردریایی رشد می کنند، از جمله خویشاوندان نزدیک پلانکتون های تک سلولی موسوم به دیاتومه ها هستند در حالی که در گذشته دانشمندان آن ها را نزدیک به گیاهان و علف های دریایی قرمز چند سلولی طبقه بندی ...
نشست پشت دیوار سکوت در برج میلاد | واقعیتی تلخ با شکر خیال
را به آن ها نمی داد. وی ادامه داد: شرکتی که در فیلم نامش برده شده، است تنها نامش را تغییر داده اند و امروز هم با برخی واردکننده های دارویی ما کار می کند. وی این فیلم را چکیده ای از وضعیت نامطلوب بیماری ایدز در جامعه دانست و افزود: در کشور ما مسائل زیر فرش جارو می شوند و از آن ها حرفی زده نمی شود، در حالی که اگر موضوعی را نگوییم حل نمی شود. جعفری جوزانی در پاسخ به این سئوال که ...
پگاه آهنگرانی روی فرش قرمزِ سارا و آیدا | عکس
به گزارش تنگستان نما، عوامل هنری فیلم سارا و آیدا عصر امروز شنبه 16 بهمن در برج میلاد روی فرش قرمز حاضر شدند. فیلم سینمایی سارا و آیدا به کارگردانی مازیار میری در هفتمین روز از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر، در برج میلاد برای اهالی رسانه و هنرمندان به نمایش درآمد. عوامل هنری و بازیگران این فیلم قبل از نمایش آن، روی فرش قرمز برج میلاد حاضر شدند. مصطفی زمانی، غزل شاکری، سعید ...
عکس/ باران کوثری در جشنواره فجر با کفش های کتانی!
باران کوثری با انتشار این عکس در صفحه اش نوشت: " همین الان فرش قرمز سد معبر در برج میلاد"
پوران درخشنده: 90 درصد جامعه ما در طلاق عاطفی هستند
...> درخشنده همچنین یادآور شد: در این زمینه بحرانی وجود دارد که همه آن ها را زیر فرش قایم کردیم، بدون در نظر گرفتن اینکه ممکن است سرنگونی به بار بیاورد. طلاق عاطفی یعنی طلاقی که دو طرف تصمیم می گیرند این زندگی را داشته باشند، اما رابطه موازی خودشان را هم دارند. البته در این فیلم به خودم این اجازه را ندادم که روابط را از دو سو نشان دهم چون بنیان خانواده برایم اهمیت بیشتری دارد و از یک سمت که بیشتر ...
چهره زیبای نیکی کریمی روی فرش قرمز فیلم آذر +عکس
به گزارش پرداد به نقل از باشگاه خبرنگاران : عوامل فیلم آذر به کارگردانی محمد حمزه ای در مراسم فرش قرمز در برج میلاد حاضر شدند . فرش قرمز فیلم آذر ساخته محمد حمزه ای باحضور نیکی کریمی تهیه کننده و عوامل فیلم در سالن همایش های برج میلاد برگزار شده است . فیلم آذر اولین ساخته محمد حمزه ای می باشد که نیکی کریمی ، حمیدرضاآذرنگ و هومن سیدی بازیگران اصلی آن هستند . فیلمنامه این فیلم ...
کریمی: وزیر به حاشیه سازان تودهنی بزند
سال فوتسال آسیا را در کارنامه دارد در 17 بهمن 1367 در نازی آباد تهران در خانواده ای پرجمعیت به دنیا آمده است، چهار خواهر و سه برادر که فرشته فرزند ششم خانواده است. کریمی دانشجوی رشته تربیت بدنی است و حدود یازده سال است که افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی فوتبال و فوتسال را دارد. در بین غذاها فسنجان و در میان رنگ ها سبز، سفید و قرمز روشن را بیش تر از سایر رنگ ها دوست دارد. اگر تمرین نداشته باشد حتما در ...
انتقاد کارگردان ایتالیا ایتالیا از روند رای گیری سیمرغ مردمی
حتی ورود من به عنوان کارگردان ایتالیا ایتالیا با مشکل همراه بود، توضیح داد: به من می گفتند یک صباغ زاده وارد پردیس شده است و شما نمی توانید بروید. سوال من این است که مگر با نام صباغ زاده تنها یک نفر وجود دارد. صباغ زاده گفت: بعد از برگزار شدن مراسم فرش قرمز متوجه شدم تعدادی از عوامل فیلم در سالن حضور ندارند، بعد از پرس و جو متوجه شدم که این دوستان را در سالن های مختلف قسمت کرده اند تا ...
خانه های پوکر یا قمارخانه های زیرزمینی
...> خانه پوکر چیست؟ خانه پوکر، همان قمارخانه های سابق است که امروز تغییراتی کرده اند و بیشتر شبیه به باتلاقی فسادانگیز برای غوطه ور شدن افراد بخصوص جوانان بشمار می آیند. شاید اینطور تصور کنیم که این مکان ها، در خانه های مندرس و قدیمی واقع شده اند، در حالیکه خانه های پوکر اغلب دراماکن شمال شهر و برج های گران قمیت با دکوراسیون های مجلل شکل گرفته اند وحلقه اول و دوم آن را افراد ...
فناوری جدید و حذف بار سنگین از دوش سربازان+تصاویر
سرباز ها آن ها را در میدان جنگ رها می کردند. عبارت مشهور اسپارت ها نیز بر همین موضوع دلالت دارد: “یا با سپر خود بازگردید یا روی آن!” این جمله برای القای حس شجاعت به سرباز ها به کار نمی رفت بلکه دستوری مبنی بر اجبار سرباز ها به همراه داشتن تجهیزات ضروری خود بود. “توانایی حرکت با مهارت بقای سرباز ارتباط مستقیم دارد”. برای مثال در خلال جنگ جهانی دوم، بسیاری از سربازان ارتش آمریکا ...
سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر/فرش قرمز و نشست خبری فیلم سارا و آیدا
ایرنا - تهران - مراسم فرش قرمز و نشست خبری فیلم سارا و آیدا به کارگردانی مازیار میری روز شنبه برگزارشد.*15*
سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر/فرش قرمز و نشست خبری فیلم های زیر سقف دودی و سد معبر
ایرنا - تهران - مراسم فرش قرمز و نشست خبری فیلم زیر سقف دودی به کارگردانی پوران درخشنده روز شنبه برگزار شد.*15*
کاوه آفاق؛ ترکیبی جذاب از جنجال، عصیان و موسیقی راک
کاوه آفاق اسمش با خیلی چیزها گره خورده، از ممنوع الکاری گرفته تا موسیقی راک، از حرف های جنجالی گاه وبی گاهش تا عشقی که به وطنش دارد. از the ways تا شال، اتاق آبی، فلوکستین و بیگانه. به گزارش تیترشهر : کاوه آفاق اسمش با خیلی چیزها گره خورده، از ممنوع الکاری گرفته تا موسیقی راک، از حرف های جنجالی گاه وبی گاهش تا عشقی که به وطنش دارد. از the ways تا شال، اتاق آبی، فلوکستین و بیگانه. همه وهمه نام او را به ترکیبی جذاب تبدیل کرده تا یکی از ستاره های جوان نسل خودش باشد؛ نسلی که عصیان از ویژگی های آن است و می شود آن را در هنرهای مختلف از سینما و تئاتر گرفته تا موسیقی و هنرهای تجسمی دنبال کرد. آفاق اما پکیجی است از همه آنها، به تازگی نمایشگاه نقاشی هایش را برگزار کرد، مجسمه می سازد، فیلم نامه می نویسد، ترانه سرایی می کند، آهنگ سازی و نوازندگی را هم که همیشه کنار خوانندگی داشته. امسال بعد از دقیقا 10 سال که ممنوع الکاری گریبان او و کارهایش را گرفته بود، آلبوم با قرص ها می رقصد را منتشر کرد. سپس به روی صحنه رفت و از پس این سال ها، با مخاطبان وفادارش روبه رو شد. برای اولین بار در جشنواره موسیقی فجر شرکت کرد و چند روز بعد از آن با ما به گفت وگو نشست و از برنامه هایش، آرزوهایش و دلایل حرف های جنجالی اش گفت. اولین بار بود که در جشنواره فجر شرکت می کردید. چطور بود؟ دفعه اول بود که از ما خواسته شد در جشنواره فجر شرکت کنیم و ما هم قبول کردیم. جشنواره جای گروه هایی است که از لحاظ مردمی یا هنری موفق هستند. یعنی با اینکه جشنواره های زیادی در ایران نداریم، ولی این جشنواره کاملا معتبر است. مثل جشنواره فیلم مان، اصولا معتبرها هم در آن هستند. به همین دلیل مشارکت در جشنواره برایمان باعث افتخار بود. اما کیفیت اجراها در جشنواره موسیقی فجر با سالن های مستقل و خارج از جشنواره فرق دارد. درست است؟ اگر بخواهیم نگاه درستی به معنای واقعی این جشنواره داشته باشیم، باید برای کسانی باشد که در طول سال موقعیت دیده شدن ندارند و از نظر هنری کارشان اعتبار بالایی دارد ولی چون روش کارشان پول ساز نیست، باید در جشنواره بیشتر دیده شوند و در نقاط مختلف چندین بار روی صحنه بروند. یعنی جشنواره باید جایی باشد برای کشف هنرمندان بزرگی که آثار موسیقایی بزرگ را خلق می کنند. یعنی چیزی مثل ساندنس در سینما. اینکه آدم های شناخته شده به جشنواره دعوت شوند و آخر هم جایزه بگیرند، چیزی به بار فرهنگی و موسیقایی کشور اضافه نمی شود چون چیز جدیدی ارائه نشده است. درست است که گروه های اسم و رسم دار و تهیه کنندگان هم در این میان حق دارند دیده شوند، ولی کاش جشنواره به بستری برای کشف استعدادها تبدیل شود. این طوری است که به فرهنگ کمک کرده ایم. البته سیاست گذاری جشنواره اصلا این نیست. شاید این سیاست در جشنواره موسیقی جوان پیش گرفته شده باشد... . اما ما کسانی را داریم که بیش از 70 سال دارند و یک دفعه در گوشه ای از کشور با موسیقی مقامی کاری کرده اند که تا به امروز کسی انجام نداده است. اینها در جشنواره جوان جایی ندارند. ضمنا جشنواره فجر اعتبار دیگری برای حضور چنین آدم هایی که خیلی هایشان را می شناسم که مثلا در خراسان زندگی می کنند، دارد. اما باز همین هم غنیمت است. می دانم مسئولان ارشاد، آقای مرادخانی و طالبی برای اینکه جشنواره این طوری برگزار شود، جنگیده اند. اگر اهل تعامل باشیم و بدانیم فرهنگ را باید گام به گام با آنچه در ایران و جهان هست پیش برد، نفس بودن این جشنواره را باید غنیمت شمرد. اما منطقی و طبیعی است الان خیلی جلوتر از این حرف ها باشیم. در همین مشهد که امروز کنسرت برگزار نمی شود، 20 سال پیش، استادیوم برای کنسرت پر می شد. برخلاف شما فکر می کنم روندی که الان از نگاه دولتی است، رو به جلو نیست. من رویکرد کلی دولت مدنظرم نبود. در خیلی از دولت ها، آدم ها صدتا اختیار دارند اما جرئت ندارند از 50تایش استفاده کنند. چرا این را می گویید درحالی که خودتان 10 سال نتوانستید کار کنید؟ چون به آدمی که 10 سال به او مجوز نداده بودند، همین آدم ها مجوز دادند. این ممکن است برای هرکسی پیش بیاید که بالاخره بعد از 10 سال... . فقط همین نیست. اینها از بسیاری از خواننده های جوان پشتیبانی کردند. کنسرت برج میلاد خودمان که داشت لغو می شد، آقای مرادخانی نصف شب خودشان را از مشهد به تهران رساندند و در ردیف جلو نشستند تا جلوی این اتفاق را بگیرند. اما همین که معاون وزیر می آید می نشیند تا جلوی لغو کار را بگیرد، چقدر روی اجرای شما تأثیر می گذارد؟ این اتفاق خوبی نیست اما کشور ما ویژگی های خودش را دارد. البته در هر جای دنیا، هرکسی باید از خدایش باشد که وزیر یا معاونش در یک کنسرت شرکت کنند. در آن کنسرت هم در کار من مشکلی پیش نیامد ولی شاید اگر کسانی دیگر بودند، خودشان را جمع وجور می کردند. مگر می شود حداقل روی ژست و نحوه ظاهرشدن تان تأثیر نگذارد؟ آخر آدم های دیگری را در سالن می دیدم که برای ژست یک آدم خیلی اذیت کننده تر بودند. ایشان که جز خوبی به ما نکردند. من آدم هایی را می دیدم که به ما بدی کردند و آن هم به چشمم نمی آمد. پس برخلاف بسیاری، شما به یک جور رضایت از اوضاع رسیده اید... . نه این رضایت نیست. این پختگی من در امور سیاسی است. از آرمان گرایی های بیهوده به رئالیسم رسیده ام و به گام به گام قدم برداشتن برای هر اقدام فرهنگی معتقد هستم. هر اقدام شتاب زده فرهنگی به سرعت تأثیر می گذارد و به سرعت ناپدید می شود. هر چقدر گام به گام و با تحمل و صبر و رئالیستی تر نگاه کنیم، به نتیجه ماندگارتری می رسیم. این نگاه کنونی من است. حتی در زندگی خصوصی هم هر حرکت شتاب زده یا نقد بدون پشتوانه یا به قولی غرغرکردن بدون ارائه راهکار می شود همان چیزی که الان در تاریخ مان رسیده ایم. کار همه فقط از مشکل و مسئولیت فرارکردن و نیمه خالی را دیدن و غرغرکردن شده. مطالعه و کنکاش و کشف علل و راه های جلوگیری و ارتقای سیستم را کنار بگذاریم و فقط ناله و آه و غر راه بیندازیم، به جامعه ای می رسیم که دو هزار سال است که غر زده و کسی مسئولیتش را نپذیرفته. خیلی کم بوده اند کسانی که غر زده اند و راه هایی برای حل مسئله هم ارائه داده اند. شخصا چقدر آدم سخت کوشی هستید؟ شدیدا. شاید 10، 15 سال است که یکی از معضلات خانواده ام این است که به صورت میانگین روزی بیشتر از سه، چهار ساعت نمی خوابم. همین باعث مشکلات زیادی شده اما اگر این کار را نکنم، وقت کم می آورم. وقت تان را صرف چه کاری می کنید؟ بخش زیادی را صرف موسیقی می کنم. بخشی هم هنرهای دیگر. نقاشی؟ نقاشی هم می کشم. تنها کاری که نمی کنم عکاسی است. معماری و مجسمه سازی می کنم و فیلم نامه هم می نویسم. چند مدل گیتار هم ساخته ام. در تمام 20 سال اخیر، روزی نبوده که به صورت میانگین یک ساعت کتاب نخوانده باشم. روزهایی هم هست که 10 ساعت کتاب می خوانم اما حداقلش روزی یک ساعت است. همین است که وقت کم می آید. همه اینها را سعی می کنید در مشهد انجام دهید؟ من مشهدی نیستم اما در مشهد دانشجو بودم. هنوز هم سه، چهار ماه یک بار می روم. همه آهنگ هایم را هم آنجا می سازم. منبع الهام من تنفس در هوای مشهد است. 90 درصد آهنگ هایی که از من شنیده و دوست داشته اید، در مشهد ساخته ام. حال وهوای مشهد بی نظیر است. دقت کنید، می بینید بیشترین و بهترین موزیسین های کشورمان مال مشهد هستند. خراسان هنرمندخیز است. در 10سالی که مجوز نداشتید، چه می کردید؟ فرصت مطالعاتی بود دیگر! می توانست برای خیلی ها بد شود ولی برای من بد هم نبود. به خیلی از چراهایی که درباره جامعه داشتم بیشتر اندیشیدم و پی پاسخ علمی اش رفتم؛ به ویژه در پنج سال اخیر، کارم کم و فرصتم بیشتر بود. اما برای یک هنرمند که عرضه کردن کارش بخش عمده ای از جهان بینی اش را تشکیل می دهد، شرایط بدی است... . پدرم از بچگی به من می گفت کافی است یک کار داشته باشی که در تاریخ بماند تا وظیفه ات را نسبت به فرهنگ انجام داده باشی. همیشه فریدون فروغی و فرهاد را مثال می زد که عملا یک آلبوم استودیویی کامل شده اصلی و رسمی در زندگی داشته اند که محبوب شده اند. اما ماندگارترین اسم های پاپ کشور هستند. از یک روشنفکر گرفته تا کسی که سواد خاصی ندارد، بوی عیدی فرهاد را بلد است یا لااقل یک بار شنیده است. یا مثلا تارکوفسکی فیلم های زیادی نساخته، اما اسمش سر جایش است. من هم دنبال این هستم که همان یک کار را انجام دهم. در این سال ها برایتان مایه آرامش بود؟ بله، برایم تسکین درد بود. فکر کردم می توانم آن قدر مطالعه کنم تا در هر سنی که شد، بتوانم یک آلبوم ماندگار داشته باشم. از اینکه به عنوان یک هنرمند فراموش شوید، هراس نداشتید؟ چندی پیش یک فیلم مستند درباره استرس های شغل های مختلف می دیدم. بزرگ ترین استرس زندگی همه آهنگ سازان و خوانندگان کل دنیا در کل تاریخ، که دلیل بسیاری از بیماری های روانی آنها هم شد، این است که فراموش شوند. این استرس که هر روزی که کار بیرون نمی آید، رقابت را به دیگری واگذار کنیم، همیشگی و شایع است. ولی من همیشه دلم را با امثال فرهاد و فریدون فروغی خوش می کردم. با توجه به این شرایط که اجازه فعالیت رسمی نداشتید و با توجه به نوع موسیقی تان یک گزینه دم دست، رفتن از کشور بود. چرا نرفتید؟ چون تاریخ ایران را خوانده بودم. می دانستم برای هر ایرانی یک کشور و یک ملت هزینه کرده تا بزرگ شود، از نانی که خورده اند و آبی که حمام کرده اند تا اتوبوسی که سوار شده اند، مالیات مردم است. اگر قرار باشد با هر تلنگری برود و منبع انسانی برای کشور دیگری شود و آنجا پول سازی کند، می شود همینی که هست. وقتی به هرکسی یک تلنگر می زنند درمی رود، چه کسی قرار است بماند و مملکت را بچرخاند؟ آدم می ایستد تا کار درست را انجام دهد؛ اگر به نتیجه رسید چه بهتر و اگر نه، حداقل می دانی ایستاده ای و وظیفه ات را انجام داده ای. چه شد فکر کردید بعد از 10 سال این سد می تواند بشکند؟ باز هم چون تاریخ را خوانده بودم. هر آدمی روزی به حقش می رسد. تا به حال ندیده ام کسی به معنای واقعی تلاش کرده باشد و به چیزی که خواسته، نرسیده باشد. با این اوصاف، قطعا کفش های آهنی به پا داشتید! بله، خیلی ها به من می گفتند تو دیوانه ای! از ایران برو چون کسی به تو مجوز نخواهد داد. کمی به موسیقی تان بپردازیم. خیلی از شنوندگان، از حرفه ای گرفته تا عامه مردم، وقتی موسیقی شما را می شنوند، می گویند نه این راک نیست. شما چه می گویید؟ راست می گویند. راک نیست. اما پاپ هم نیست. شاید بتوان اسم اینها را راک ایرانیزه شده گذاشت. یک نمونه در موسیقی بین الملل، کریس دی برگ است که آثارش نه راک است نه پاپ. روی مرز راه می رود. خیلی جاها مایکل جکسون هم پاپ-راک را دارد. نکته دیگر این است که ما در ایران راک را فقط با گیتارالکتریک می شناسیم اما این طور نیست. ممکن است اثری باشد که فقط با یک پیانو همراه باشد، اما باز راک باشد. مثلا مرد تنها ی فرهاد، با هیچ کدام از المان های موسیقی پاپ هم خوانی ندارد. بدون اینکه گیتارالکتریک داشته باشد، راک است. این موسیقی اعتراض، ژست روشنفکری، نوآوری خاص خودش، خشونت پنهان و المان های دیگر موسیقی راک را دارد. بسیاری از آهنگ های کریس دی برگ هم همین ویژگی ها را دارد. مایکل جکسون هم همین طور است، اما چون برخلاف نظر دوستان و تهیه کننده و مدیر برنامه هایش اسم خودش را king of pop گذاشت، نمی شود از او مثالی زد. آهنگ wish you were here را در نظر بگیرید؛ با اینکه با تصور ما از راک یکی نیست، ولی یک اثر راک است. بنابراین نظرتان این است در ایران وقتی حرف از موسیقی راک می شود، حرف از هارد راک است. دقیقا، توقع شنیدن گیتارالکتریک و دیستوریشن وجود دارد. مشکل این است که منتقدان ما موسیقی شناس نیستند و موسیقی شناسان مان منتقد نیستند. در سینما منتقدانی هستند مثل هوشنگ کاووسی که سینما را می شناسند و کارشان را و ادبیات را هم بلدند. چنین کسی را در موسیقی نداریم که نظر متخصصانه داشته باشد. چون موسیقی هیچ وقت فضایی برای ارائه شدن نداشته و همیشه بحث سر این بود که چطور می شود آن را به هر ترتیب حفظ کرد. غیر از آلبوم رسمی تان، تعداد زیادی قطعه از شما در دست مردم وجود دارد. این قطعات به اتفاق، به فراخور سبکی که انتخاب کرده اید، در همکاری با گروه های مختلف، ترانه های غمگینی دارد و به شکلی غمگین اجرا شده. اما الان مردم می خواهند حداقل در موسیقی کمی از غم فرار کنند. این چقدر شما را وادار به عقب نشینی از طرز فکرتان می کند یا مصمم تر می کند؟ این طوری بگویم 99 درصد شعرها و آهنگ ها را خودم ساخته ام. به خاطر همین حال وهوای آهنگ به شدت به حال وهوای خودم بستگی پیدا می کرد. نمی دانم اینکه گاهی غمگین و گاهی ریتمیک و شادتر بود، از کجا نشئت می گیرد؛ این به حال خودم برمی گردد. خیلی وقت ها پیشنهاد شده از این فضا فاصله بگیرم اما این من نیستم و از من چنین چیزی بیرون نمی آید. اگر هم این کار را انجام دهم تصنعی خواهد شد. تنها وظیفه ای که برای خودم می بینم این است که آنچه به صورت ناخودآگاه از ذهنم می آید، روی کاغذ بیاورم و با هوادارانم به اشتراک بگذارم. اگر روزی یک آهنگ ریتمیک و شاد از من شنیدید، مطمئن باشید آن روز، این حس وحال را داشته ام. کمی درباره صحبتی که در جشنواره داشتید، توضیح دهید. چه اتفاقی افتاد که این حرف را درباره جان لنون زدید؟ این حرف را درباره فردی مرکوری یا مایکل کیمن یا میک جگر نمی زنم. درباره جان لنون می گویم چون خوب می شناسمش. این رفتار را از خودش یاد گرفتم. اولین باری که به آمریکا می رود، در مورد رقیبش الویس پریسلی از او می پرسند، می گوید من اصلا الویس را نمی شناسم. جان لنون خودش می گوید من به هیچ چیز باور ندارم؛ زنده باد زنم. بعد یک نفر در ایران می گوید مردم زنده باد کشورتان. متأسفانه مردم مطالعه ندارند و اینها را نمی دانند. این حرف را فقط درباره جان لنون می زنم که به هوادارانش توهین می کرد. حالا چه اصراری بود دراین باره حرف بزنید؟ من حرفی نزدم. یکی از طرفداران از سر لطفش می خواست بگوید خوش تیپ شدی، من هم گفتم نه ما خیلی از اینها خوش تیپ تریم. شما خبر ندارید آن پشت ها چه خبر است. باید مطالعه کنی تا بدانی در 1956 به بعد در اقتصاد جهانی و در رسانه ها چه اتفاقاتی افتاد. چه کمپانی هایی پشت چه کسانی آمدند که چه تصویری از آنها بسازند. چه بلاهایی سر چه کسانی آمد. بعدش هم یک بیانیه دادم اگر من را با شجریان مقایسه می کردند که رنج بسیار کشیده، بند پوتینش را هم می بستم. یا با راجر واترز مقایسه می کردند که جرئتش را داشت جلوی ملکه انگلستان بایستد، باعث افتخارم بود. یا با فردی مرکوری که یک نوازنده، خواننده، شاعر، بالرین و هنرمند بزرگ است مقایسه شود، فرق می کند. من جان لنون را خیلی دوست داشتم و خیلی درباره اش تحقیق و مطالعه کردم و می دانستم کیست. بنابراین خودم را سانسور نکردم و واقعیت را به مردم گفتم. ایشان نه نوازندگی اش مثل خیلی از ما ایرانیان خوب بود، نه خواننده برجسته ای بود و نه تیپ و قیافه خاص و عجیب وغریبی داشت. پس چرا به نظر شما در جهان اسطوره است؟ شما در فوتبال می بینید علی دایی بهترین گل زن جهان است، به خاطر اینکه باید نگاه کنید چه کسی برای او سانتر می کرده و او توی گل می زده. این فرق می کند با مسی که ژاوی برایش سانتر می کند. آقای مسی نمی توانست یکی از این سانترها را توی گل بزند. این حکایت ما و جان لنون است. کنار او بهترین کمپانی ها و استودیوها و اعضای گروه جهان بودند، بهترین امکانات و پول و آسایش و آزادی را داشت. او می توانست یک دقیقه تصور کند که ممنوع الفعالیت شود؟ تحت کوچک ترین فشاری از انگلستان فرار کرد و رفت آمریکا. با این روحیه هیچ وقت به همکاری با گروه های بین المللی فکر کرده اید؟ بله و یکی از بزرگ ترین ضربه ها را از کلاهبرداری یک گروه انگلیسی خوردم. خوب است فراموش نکنیم تمام نقش مخربی که انگلیس در تاریخ ما داشت. حالا که من گفته ام مرا با اینها مقایسه نکنید، این حرف ها پیش می آید. استایل و شیوه کار شما خیلی مخصوص به خودتان است. این استایل شخصی از کجا آمده است؟ بخشی از این مسئله به آموزش هایی برمی گردد که از کودکی از پدرم دیدم که تئاتری بود. بخش دیگر هم برمی گردد به مطالعاتی که انجام دادم و دوستانی که در حوزه سینما و تئاتر داشتم. اندکی هم به استعدادی برمی گردد که هر آدمی می تواند داشته باشد. بخشی دیگر هم مربوط می شود به اکتسابی که از دیدن حرکات بزرگان موسیقی در کنسرت هایشان داشته ام. چرا این پایه میکروفون را این قدر در اجرا می چرخانید؟! راستش نمی دانم! بالاخره روی استیج باید دستت را یک جوری جمع کنی. اگر گیتار داشته باشی که مشغول هستی اگر نه باید یک کاری کرد. یکی از کارگردان های بزرگ تئاتر همیشه می گوید فرق بازیگرها را فقط این طوری می شود فهمید که ببینی دستشان چطوری بازی می کند. بهترین یا بدترین بازیگر جهان را می توانید وقتی تشخیص دهید که ببینید می تواند وقت بازی دست هایش را جمع وجور کند یا نه. بازیگری که نتواند دست هایش را جمع وجور کند، اگر بهترین و بااحساس ترین گریه ها را روی صحنه کند یا چیزی از این قبیل، باز به دل نمی نشیند. برای جمع وجورکردن دست ها وسایل زیادی هست مثل جیب یا پایه میکروفون که می توان انتخاب شان کرد. کاوه آفاق چه موزیک هایی گوش می دهد؟ همه چیز. از استاد شجریان تا سنگین ترین آهنگ های متال تا هرچه که حتی بسیار بسیار عامیانه باشد، همه را رصد می کنم. یکی از دلایلش این است کارهای اشتباهی که دیگران در آهنگ هایشان انجام داده اند را تکرار نکنم و دیگر اینکه چیزهای مثبتی بیاموزم. به خاطر همین اصولا آثار داخل و خارج از ایران را از کشورهای مختلف پیدا و گوش می کنم. ایده مچ بند از کجا آمد؟ دوستی به نام آقای علیزاده دارم که دکترای مدیریت شهری دارند. ایشان همیشه موسیقی های داخلی را زودتر از من گوش داده اند و جو حاضر موسیقی را به من انتقال می دهند و همیشه از مشاوره هایشان بهره می برم. روز اولی که می خواستم ویدئوکلیپ بدهم، با ایشان هم فکری کردیم که یک نماد از کشورمان داشته باشیم که تا ابد همراهمان باشد. چون آن موقع می خواستم موسیقی بین المللی کار کنم. ایده های بسیاری مطرح شد، یکی این بود که همیشه کفش سفید بپوشم که یکی از بندهایش سبز و یکی قرمز باشد. اما ایده مچ بند را یک روز در خیابان به ذهنم رسید و انتخابش کردم. گروه the ways دیگر قرار نیست فعالیتی داشته باشد؟ نمی دانم. چون بچه های آن گروه از لحاظ جغرافیایی هر کدام از هم دور افتادند و دیگر نمی شود به عنوان یک گروه محسوب شان کرد. از آلبوم جدید بگویید. چه زمانی منتشر خواهد شد؟ برای آلبوم جدید که احتمالا در سال آینده منتشر خواهد شد، 20 تراک حاضر شده که از میان آنها 12تا را انتخاب می کنیم. از این 12 تا، دوتا قبل از آلبوم به صورت تک آهنگ بیرون می آید. در همین هفته هم یک کار به نام امسال ارائه می دهیم. امسال بزرگان زیادی را از دست دادیم؛ از استاد کیارستمی و مرحوم حبیب گرفته تا جعفر والی، آقای رفسنجانی و آتش نشانان مان. برنامه کنسرت هم دارید؟ درخواست برای سالن داده ایم و امیدواریم به زودی اتفاق بیفتد. سعی بر این است تا پایان سال، پیچیدگی های درعین حال ساده اجرای کنسرت هموار شود. با همین ارکستری که در جشنواره اجرا کردید؟ بله، گروه ما سال هاست که ثابت است. در کنسرت قطعات جدید را هم خواهید داشت؟ بله، صد درصد. منبع: ...
خشم و خروش علیه دولت آمریکا در خیابانهای لندن
ضد سیاستهای دولت آمریکا و انگلیس گفت: مردم با حضور گسترده خود در تظاهرات ضد سیاستهای آمریکا مخالفت خود را با اقدام نخست وزیر انگلیس در دعوت از ترامپ اعلام کردند. وی افزود: نخست وزیر انگلیس در حالی قصد دارد جلو پای ترامپ فرش قرمز پهن کند که او نژاد پرستی و مسلمان ستیزی را سرلوحه برنامه های خود قرار داده است و این دعوت با هیچ منطق درستی قابل توجیه نیست و محکوم است. یک عضو ارشد ...
گفت و گو با مارین لوپن؛ دختر پوپولیست فرانسه
بلکه همچنین از سوی کشورهای حامی بنیادگرایی اسلامی تامین سرمایه می شود- فرش قرمز پهن کرده اند. همچنین لازم است کنترل مرزهایمان را مجددا به دست آوریم، چرا که نمی توانیم با مرزهای باز (گشوده) حرف از مبارزه با تروریسم بزنیم. شما گفته اید که غیر از اسلام، هیچ دین دیگری باعث بروز مشکل نمی شود. چرا فکر می کنید که این حرف درست است؟ چون در فرانسه تمامی ادیان، تابع قوانین سکولاریسم هستند ...
مریلا زارعی: سینما برایم تریبون است
به گزارش پیک نکا ، مریلا زارعی از فیلمنامه نویسان خواست که فیلمنامه های طنز بیشتری بنویسند تا برای کار در این ژانر پیشنهاد شوند. بازیگر فیلم زیر سقف دودی به کارگردانی پوران درخشنده در نشست پرسش و پاسخ این فیلم که امروز (16 بهمن ماه) در برج میلاد برگزار شد، اظهار کرد: من شخصا آدم طنازی هستم و بسیار علاقه مندم در فیلم های کمدی بازی کنم؛ البته فیلم هایی که کمدی استاندارد باشند، ولی ...
تیپ سلبریتی های ایرانی روی فرش قرمز +عکس
به گزارش پیک نکا ، هفتمین روز سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر - برج میلاد منبع: فردا
سارا و آیدا ؛ ضعیف مثل انبوهی از بی کیفیت های حاضر در فجر
.... میری امسال در سومین همکاری با امیر عربی، فیلم سارا و آیدا را روانه جشنواره سی و پنجم کرد؛ فیلمی که انتظار می رفت میان انبوهی از بی کیفیت های حاضر در جشنواره، اثری موفق و یا حداقل استاندارد باشد. با پر شدن صندلی های سالن برج میلاد و خاموش شدن چراغ ها، سارا و آیدا ی مازیار میری با بازی پگاه آهنگرانی و غزل شاکری و مصطفی زمانی هم شروع شد: روایتی از دو دوست که هر دو در ...
فیلمی آشفته، با فیلمنامه ای بدون توجیه منطقی/ اثری تکراری در کارنامه یک فیلمساز
...: زهرا پیامی/ سارا و آیدا در کارنامه فیلمسازش اثری تکراری و کلیشه به حساب می آید که تنها مزیتش نسبت به آثار گذشته وفاداری به حقیقت و راستی است که در نهایت شخصیت اصلی را از عذاب وجدانی که دچارش شده رها می سازد. فیلم سینمایی سارا و آیدا به کارگردانی و تهیه کنندگی مازیار میری ساعتی پیش در سالن همایش های برج میلاد برای اهالی رسانه به نمایش درآمد، فیلمی آشفته، با فیلمنامه ای بدون ...
ماجرای پیام های تهدیدآمیز به کارگردان ایرانی چه بود؟
به گزارش سلام خبر، مسعود جعفری جوزانی در نشست فیلم پشت دیوار سکوت بیان کرد: نمی دانم چرا این فیلم را این موقع شب نمایش دادند؟! بنابراین نقدی به این موضوع و اینکه چرا کاخ جشنواره در برج میلاد است دارم که بعدا درباره آن صحبت می کنم. این کارگردان درباره داستان فیلمش توضیح داد: این داستان واقعی است و کمی شکر خیال به آن اضافه شده است. شخصیت زنی که در فیلم می بینید مشخص نشد که کشته شده یا ...